Home sweet home!

Lieve lezers,

Vanuit thuis in Nederland schrijf ik aan jullie mijn laatste reisverslag. Het avontuur in Indonesië zit er alweer op. Sinds afgelopen vrijdag ben ik weer terug in het koude kikkerlandje.
Het is erg fijn om weer thuis te zijn. Dankzij allemaal lieve familie en vrienden voelde ik me eigen meteen enorm thuis. 
Na een lange reis (32 uur!!) van Surabaya naar Amsterdam kwam ik aan op Schiphol en daar stond een heel ontvangstcomité. Mama, Oma, Robin, Jessica en Femke stonden mij op te wachten met een groot spandoek en bloemen! Ik rende letterlijk naar ze toe om ze allemaal een dikke knuffel te geven. Het was zo leuk! Eenmaal thuis was heel het huis versiert. Marianne, onze buurvrouw, kwam al gauw een bos bloemen brengen, dat was super lief! Ook de ouders van Jasper, mijn oom en tante, Susan en andere oma kwamen deze dag al langs. Het was leuk om hen allemaal weer te kunnen zien.

Naast het uitrusten van de reis ben ik op zaterdag lekker de stad in gegaan om wat nieuwe kleding te kopen. ’s Avonds ben ik naar de verjaardag van mijn nichtje Britt geweest.

Op zondag werd ik verrast door mijn lieve vriendinnen Michelle, Susan en Demi. Ze hadden een verrassing georganiseerd en we zijn gaan hightea-en bij de Berk. Dat was erg gezellig!



In dit reisverslag kijk ik ook nog even terug naar mijn laatste dagen vakantie in Indonesië samen met Carola. In het vorige reisverslag vertelde ik jullie dat ik op het Eiland Flores was. Vanuit Labuan Bajo zijn Carola en ik op donderdag (11-06) vertrokken naar Ende. Ende is een stad aan de andere kant van Flores. We sliepen hier twee nachten, althans zoveel slaap hebben
we niet gehad want we hadden veel activiteiten op de planning. Het was met het vliegtuig maar 40 minuten vliegen naar dit deel van Flores. Gelukkig maar, want we zaten in een heel klein en smal vliegtuigje. Eenmaal in Ende aan gekomen viel ons gelijk op dat dit stadje helemaal niet toeristisch was. De mensen bij het vliegveld spraken ons aan en deden best wel vreemd. Een normale meneer bracht ons naar ons hotel die wij hadden geboekt. We hadden op booking.com al een hotel gereserveerd. Er waren maar 2 hotels beschikbaar in Ende, met beide een slechte beoordeling. We hadden er maar een uitgezocht, het Syifa hotel. Bij aankomst van het hotel viel ons meteen de enorme stank op en het zag er enorm muf uit. De kamer die we kregen was echt verschrikkelijk, het leek wel een gevangenis. De bedden ,dekens en handdoeken waren vies. We wilden de wat duurdere kamer zien maar ook deze was verschrikkelijk. Hier wilden we onze twee nachten echt niet slapen! We vertelden dit tegen de eigenaar en hij begreep het zelfs! Haha we zijn dus gelijk rechts om keer gegaan.
Daar liepen we dus als een stel zwervers over straat... Ook hadden we geen internet om een andere slaapplek op te zoeken. Toen we langs een toerist- en reisorganisatie kwamen en naar een (beter) hotel vroegen gaven ze het Grand Wisata hotel op. Dit was een kilometer lopen. Dit hotel zag er een stuk beter en luxer uit. Het was ook wel een stuk prijziger. Wel was de kamer netjes en zat er een buitenzwembad bij.

Onderweg hadden voor dit hotel nog een ander hotel gezien. Voor de zekerheid zijn we daar nog even gaan kijken. Dit was ook drie keer niks en het zat zelfs al vol geboekt. We liepen door een armoedige wijk en een mevrouw begon tegen ons te praten.
We moesten voor de volgende dag nog iemand hebben die ons naar de Kelimutu vulkaan kon brengen. Toen we dat tegen haar zeiden begon ze meteen met anderen in de wijk te overleggen. Zij hadden een vriend die ons wel wilde brengen naar de Kelimutu vulkaan de volgende dag. Yes! Dit was super fijn.
Ook bood die mevrouw aan om bij haar thuis te slapen. Dit hadden we maar niet gedaan. We gingen terug naar het Grand Wisata hotel en hebben daar ingecheckt. Na wat baantjes zwemmen in het zwembad ben ik gauw gaan slapen want voor de volgende dag stond de wekker om 2:30 uur!!



Vrijdagochtend vroeg, om 3:00 uur kwam onze chauffeur, Oscar ons ophalen. We zijn deze ochtend richting de Kelimutu vulkaan gaan rijden. Het was 1 uur en 3 kwartier rijden naar de vulkaan. Toen we aankwamen op de berg moesten we een half uur lopen naar de top. Het was erg donker en met een zaklamp liepen we over de vulkaan. Gelukkig had ik me lange broek, trui en muts aan want het was enorm koud. Het was ook heel erg mistig en we zagen weinig.
Boven op de berg zagen we alleen maar mist. Pas toen de zon op kwam en deze een tijdje scheen ging de mist verdampen en zagen we wat blauws van de krater!
Na lang wachten zagen we de kratermeren erg goed en dit was enorm mooi. De groene natuur, bergen rondom en de zon maakte er echt een plaatje van. Na een tijdje foto's maken zijn we een stuk naar beneden gelopen. Daar was een uitkijkpunt boven een van de drie kratermeren. Dit was zo mooi, het water was zo fel blauw!!

Rond 8 uur waren we weer terug beneden bij de auto. De terugweg naar Ende was erg mooi. We reden door groene bergen en rijstvelden. Het landschap van Flores is prachtig.
Ondereg stopten we nog bij een traditioneel dorpje van Ende. Hier stonden hele mooie houten huisjes met rieten daken. De huisjes waren onbewoond en leken erg nieuw. De bewoners zelf leefden in hele oude armoedige huisjes.
Rond half 12 in de middag waren we weer terug bij het hotel. We hebben lekker bij het zwembad gelegen en genoten van de zon en het frisse water.



De volgende dag, zaterdag zijn we om half 8 in de ochtend met het vliegtuig naar Bali toe gevlogen. Onze laatste dagen vakantie hebben we hier doorgebracht. We hebben 3 nachten in Sanur geslapen. We waren hier al wel een aantal keer eerder geweest. Het was er zo relaxt en sfeervol dat we er graag weer terug naar toe gingen. We sliepen in hetzelfde hotel, Ari Putri. Dit hotel is zo mooi en echt Balinees, het was genieten!
 We hebben elke dag wel op het strand gelegen en genoten van de zon en de cocktails op Bali!

Vorige week dinsdag namen we het vliegtuig in de avond terug naar Surabaya. Daar hebben we nog twee nachtjes geslapen. Ons appartement waar we alle maanden hebben doorgebracht hadden we niet meer. We mochten deze nachten bij een Kennis van de zus van mijn oma slapen. Hij had een appartement voor ons waar wij gebruik van mochten maken. Dat was erg lief.


Woensdag was onze laatste dag in Indonesi. Carola en ik hebben onze voeten laten verzorgen bij de pedicure. Dit was hard nodig na al die weken met die backpack rond wandelen. Ook hebben we nog wat boodschappen gekocht voor onze terugreis en wat spekkoeken ingeslagen die we mee naar Nederland hebben genomen!;)

Onze laatste avondmaaltijd in Indonesië was natuurlijk saté van de Primarasa!! 

Vorige week donderdag begon onze reis terug naar Nederland. Het was heel dubbel: je verlaat het mooie Indonesie maar ook het terug naar huis gaan voelt weer goed. 
Onze reis duurde erg lang, in totaal 32 uur. Eerst namen we het vliegtuig naar Hongkong. Op Hongkong hebben we 9 uur moeten wachten op onze volgende vlucht. Gelukkig ging de tijd best wel snel. Het vliegveld van Hongkong is erg groot met super veel winkels. Met rondwandelen en bijkletsen zijn we de tijd goed door gekomen.
Vanaf Hongkong hebben we ruim 12 uur in het vliegtuig gezeten naar London. Onze laatste vlucht van London naar Amsterdam ging gelukkig lekker snel!
En toen stonden we alweer op Schiphol. Al onze familieleden stonden ons blij op te wachten en hadden zelfs een welkomstlied voor ons gemaakt. Super leuk!!


Wat ik het meeste mis aan Indonesie is toch wel het lekkere warme weer. Ook de vriendelijkheid van de mensen, het lekkere eten en de mooie avonturen zowel op mijn stage als op reis mis ik. Ik kijk echt terug op een mooie leerzame tijd waar ik enorm van heb genoten.

Gisteren en vandaag ben ik alweer gaan werken op mijn bijbaantje bij de viswinkel. Ook ben ik mijn eindpresentatie aan het voorbereiden, deze heb ik samen met de andere meiden morgen. 
Als het goed is mag ik over twee weken mijn diploma in ontvangst nemen, dus ik ben ook al op zoek naar werk in de zorg!!

Iedereen bedankt voor het volgen van mijn reisverslagen. Het was erg leuk om te horen wat een mensen meeleefde met mij.

Liefs,

LisaLieve lezers,

Vanuit thuis in Nederland schrijf ik aan jullie mijn laatste reisverslag. Het avontuur in Indonesië zit er alweer op. Sinds afgelopen vrijdag ben ik weer terug in het koude kikkerlandje. Het is erg fijn om weer thuis te zijn. Dankzij allemaal lieve familie en vrienden voelde ik me eigen meteen enorm thuis.
Na een lange reis (32 uur!!) van Surabaya naar Amsterdam kwam ik aan op Schiphol en daar stond een heel ontvangstcomité. Mama, Oma, Robin, Jessica en Femke stonden mij op te wachten met een groot spandoek en bloemen! Ik rende letterlijk naar ze toe om ze allemaal een dikke knuffel te geven. Het was zo leuk! Eenmaal thuis was heel het huis versiert. Marianne, onze buurvrouw, kwam al gauw een bos bloemen brengen, dat was super lief! Ook de ouders van Jasper, mijn oom en tante, Susan en andere oma kwamen deze dag al langs. Het was leuk om hen allemaal weer te kunnen zien.
Naast het uitrusten van de reis ben ik op zaterdag lekker de stad in gegaan om wat nieuwe kleding te kopen. ’s Avonds ben ik naar de verjaardag van mijn nichtje Britt geweest. 
Op zondag werd ik verrast door mijn lieve vriendinnen Michelle, Susan en Demi. Ze hadden een verrassing georganiseerd en zijn gaan hightea-en bij de Berk. Dat was erg gezellig!

In dit reisverslag kijk ik ook nog even terug naar mijn laatste dagen vakantie in Indonesië samen met Carola. In het vorige reisverslag vertelde ik jullie dat ik op het Eiland Flores was. Vanuit Labuan Bajo zijn Carola en ik op donderdag (11-06) vertrokken naar Ende. Ende is een stad aan de andere kant van Flores. We sliepen hier twee nachten, althans zoveel slaap hebben we niet gehad want we hadden veel activiteiten op de planning. Het was met het vliegtuig maar 40 minuten vliegen naar dit deel van Flores. Gelukkig maar, want we zaten in een heel klein en smal vliegtuigje. Eenmaal in Ende aan gekomen viel ons gelijk op dat dit stadje helemaal niet toeristisch was. De mensen bij het vliegveld spraken ons aan en deden best wel vreemd. Een normale meneer bracht ons naar ons hotel die wij hadden geboekt. We hadden op boocking.com al een hotel gereserveerd. Er waren maar 2 hotels beschikbaar in Ende met beide een slechte beoordeling. We hadden er maar een uitgezocht, het Syifa hotel. Bij aankomst van het hotel viel ons meteen de enorme stank op en het zag er enorm muf uit. De kamer die we kregen was echt verschrikkelijk, het leek wel een gevangenis. De bedden ,dekens en handdoeken waren vies. We wilden de wat duurdere kamer zien maar ook deze was verschrikkelijk. Hier wilden we onze twee nachten echt niet slapen! We vertelden dit tegen de eigenaar en hij begreep het zelfs! Haha we zijn dus gelijk rechts om keer gegaan.
Daar liepen we dus als een stel zwervers over straat. Ook hadden we geen internet om een andere slaapplek op te zoeken. Toen we langs een toerist- en reisorganisatie kwamen en naar een (beter) hotel vroegen gaven ze het grand Wisati hotel op. Dit was een kilometer lopen. Dit hotel zag er een stuk beter en luxer uit. Het was ook een stuk prijziger. Wel was de kamer netjes en zat er een buitenzwembad bij.

Onderweg hadden voor dit hotel nog een ander hotel gezien. Voor de zekerheid zijn we daar nog even gaan kijken. Dit was ook drie keer niks en het zal zelfs al vol geboekt. We liepen door een armoedige wijk en een mevrouw begon tegen ons te praten. We moesten voor de volgende dag nog iemand hebben die ons naar de Kelimutu vulkaan kon brengen. Toen we dat tegen haar zeiden begon ze meteen met anderen in de wijk te overleggen. Zij hadden een vriend die ons wel wilde brengen naar de Kelimutu vulkaan de volgende dag. Yes! Dit was super fijn. Ook bood die mevrouw aan om bij haar thuis te slapen. Dit hadden we maar niet gedaan. We gingen terug naar het andere hotel en hebben daar ingecheckt. Na wat baantjes zwemmen in het zwembad ben ik gauw gaan slapen want voor de volgende dag stond de wekker om 2:30 uur!!

Op vrijdagochtend vroeg, om 3:00 uur kwam onze chauffeur, Oscar ons ophalen. We zijn deze ochtend richting de Kelimutu vulkaan gaan rijden. Het was 1 uur en 3 kwartier rijden naar de vulkaan. Toen we aankwamen op de berg moesten we een half uur lopen naar de top. Gelukkig had ik me lange broek, trui en muts aan want het was enorm koud. Het was ook heel erg mistig en we zagen maar niks. Pas toen de zon op kwam en deze een tijdje scheen ging de mist verdampen en zagen we wat blauws van de krater!
Na lang wachten zagen we de kratermeren erg goed en dit was enorm mooi. De groene natuur, bergen rondom en de zon maakte er echt een plaatje van. Na een tijdje foto's maken zijn we een stuk naar beneden gelopen. Daar was een uitkijkpunt naar de meest verre krater. Dit was zo mooi, het water was zo fel blauw!!
Rond 8 uur waren we weer terug beneden bij de auto. De terugweg naar Ende was erg mooi. We reden door groene bergen en rijstvelden. Het landschap van Flores is prachtig.
Ondereg stopten we nog bij een traditioneel dorpje van Ende. Hier stonden hele mooie houten huisjes met rieten daken. De huisjes waren onbewoond en leken erg nieuw. De bewoners zelf leefden in hele oude armoedige huisjes.
Rond half 12 in de middag waren we weer terug bij het hotel. We hebben lekker bij het zwembad gelegen en lekker genoten van de zon en het frisse water.

De volgende dag, zaterdag zijn we om half 8 in de ochtend met het vliegtuig naar Bali toe gevlogen. Onze laatste dagen vakantie hebben we hier doorgebracht. We hebben 3 nachten in Sanur geslapen. We waren hier al wel een aantal keer eerder geweest. Het was er zo relaxt en sfeervol dat we er graag weer terug naar toe gingen. We sliepen in hetzelfde hotel, Ari Putri. Dit hotel is zo mooi en echt Balinees, het was genieten!
We hebben elke dag wel op het strand gelegen en genoten van de zon en de cocktails op Bali!

Vorige week dinsdag namen we het vliegtuig in de avond weer, terug naar Surabaya. Daar hebben we nog twee nachtjes geslapen. Ons appartement waar we alle maanden hebben doorgebracht hadden we niet meer en we mochten deze nachten bij een Kennis van de zus van mijn oma slapen. Hij had een appartement voor ons waar wij gebruik van mochten maken. Dat was erg lief.


Woensdag was onze laatste dag in Indonesië. Carola en ik hebben onze voeten laten verzorgen bij de pedicure. Dit was hard nodig na al die weken met die backpack rond wandelen. Ook hebben we nog wat boodschappen gekocht voor onze terugreis en wat spekkoeken ingeslagen die we mee naar Nederland hebben genomen!;)


Onze laatste avondmaaltijd in Indonesië was natuurlijk saté van de Primarasa!! 



Vorige week donderdag begon onze reis terug naar Nederland. Het was heel dubbel: je verlaat het mooie Indonesië maar ook het terug naar huis gaan voelt weer goed. 
Onze reis duurde erg lang, in totaal 32 uur. Eerst namen we het vliegtuig naar Hongkong. Op Hongkong hebben we 9 uur moeten wachten op onze volgende vlucht. Gelukkig ging de tijd best wel snel. Het vliegveld van Hongkong is erg groot met super veel winkels. Met rondwandelen en bijkletsen zijn we de tijd goed door gekomen. 
Vanaf Hongkong hebben we ruim 12 uur in het vliegtuig gezeten naar London. Onze laatste vlucht van London naar Amsterdam ging gelukkig lekker snel!

En toen stonden we alweer op Schiphol. Al onze familieleden stonden ons blij op te wachten en hadden zelfs een welkomstlied voor ons gemaakt. Super leuk!!



Wat ik het meeste mis aan Indonesië is het lekkere warme weer. Ook de vriendelijkheid van de mensen, het lekkere eten en de mooie avonturen zowel op mijn stage als op reis mis ik zeker!
Ik kijk echt terug op een mooie leerzame tijd waar ik enorm van heb genoten.



Gisteren en vandaag ben ik alweer gaan werken op mijn bijbaantje bij de viswinkel. Ook ben ik mijn eindpresentatie aan het voorbereiden, deze heb ik samen met de andere meiden morgen. 


Als het goed is mag ik over twee weken mijn diploma in ontvangst nemen, dus ik ben ook al op zoek naar werk in de zorg!!



Iedereen bedankt voor het volgen van mijn reisverslagen. Het was erg leuk om te horen wat een mensen meeleefde met mij.



Liefs,

Lisa